متن مرتبط با «بامدادان" روستای ما" باران"شعر باز باران"چتری بردارم"شبنمی"باران بهاری"» در سایت خانه دوست م.ت.اجلی نوشته شده است
بامدادان در روستای ما باران بارید
بامدادان در روستای ما باران آمد، یاد شعر باز باران افتادم خواستم چتری بردارم تا خیس نشوم بعد با خودم گفتم: باران بهاری بدون خیس شدن که لطفی نداره پس زدم به دل باران و باران دلم را ، نوازش کرد با آنکه فقط صورتم و دستانم خیس شدند، ولی دلم با فرمانی که به مغزم فرستاد، پاسخ گرفت: این است بهار. بهار بی باران که معنی ندارد و باران بهاری که خیس نکند، جسمت را چگونه از او انتظار رویش داری؟ پس زیر باران رفتم و با باران بهاری ، نخستین روزهای خرداد، صورتم را شستم آه چقدر زیبا بود، شبنمی که از چهره ام بر زمین می غلطید ,بامدادان" روستای ما" باران"شعر باز باران"چتری بردارم"شبنمی"باران بهاری" ...ادامه مطلب
بازنشسته
وقتي قدم به اين دنيا گذاشتم ، دست و پايم را بستند چند ماهي نگذشته بود ، خودشان دست و پايم را از قنداق گشودند، خواستم كمي گريه كنم ، وادارم كردند كه بنشين، و با چيزهائي كه خودشان دوست داشتند ، مشغول بازيم‌كردند مي‌خواستم برخيزم ، كه دستم را گرفتند و گفتند بنشين ، تو نميتواني ، بايستي مدتي بعد كه ثابت كردم ، ميتوانم سر پاي خودم بايستم ، امر كردند كه چگونه نشستن را فرا بگيرم ، بهترين دوران‌كودكي ، نوجواني ، و جوانيم را پشت نيمكت هاي مدرسه نشستم روزهاي اول خواستم برخيزم ، آموزگار يادم داد بايد اجازه بگيري و دستت را بالا ببري ولي هر وقت دستم را بالا بردم ، گفته شد بنشين ، تا آخر زنگ شود تازه از فكر و خيال درس و مشق ، راحت شده بودم كه ، هوس كردند ؟ نوه‌ائي داشته باشند، و من هم مجبور كه‌شغلي بيابم عاقبت يافتم و سي سال ، پشت ميز اداره و يا روي صندلي اطاق انتظار ، رئيس نشستم بعد از سي سال كه برف سفيدي ، باقيمانده موهايم را پوشانده بود ، خواستم كه برخيزم ، همه همكارانم به من‌تبريك ميگفتند ، تا اينكه نامه اي بدستم رسيد ؟ باز بنشين و من بازنشسته شدم آه ، اين حسرت ايستادن مرا كشت پس كي ، برخيزم ؟ با لبي آويزان ، بار و بنديلم را ، از اداره جمع كرده و به خانه بردم همسرم تعجب كرد؟ پس چرا زود آمدي ؟ نامه را بدستش دادم گفت اين ديگر چيست ؟ به اطاق مجاور رفتم ، تا لباسم را عوض كنم ، همسرم را بعد از بيست و هشت سال زندگي مشترك ، خندان ديدم ، بازنبيلي در دست ، صدايم زد لباست را در نياور ؟ قدري كار خريد مانده ، غرولندي كردم ، زير لب گفت بيكارميخواهي ور دل من بنشيني به چه كار ؟ اكنون بنده در خدمتم ، شغلي ميخواهم ، تاكه بنشينم ، مابقي عمر را روي يك نيمكت ، به انتظار ؟ 77/12/14 , ...ادامه مطلب
