ای دوست : به سراغ من اگر میایی؟ زلف را شانه مکن !؟
من به گیسوی پیچ خورده در باد ،
که نوازش بکند صورت گلفامت را،محتاجم.
با باد بوسه ای میفرستم، البته اگر قابل باشم؟
که به دیدار دلت با دل خود نایل گردم!
وه که آن چرخش گیسو در وقت بهار،
وان پیچ و خم موج گیسویت،
تاب را از دل عاشق ببرد،
و خدا داند و تو دانی و من!
که چه بر من گذرد، بعد بهار؟
۲۵/12/۹۱ساعت 1900
برچسب : نویسنده : م.ت.اجلی mtaj بازدید : 259